Καθημερινή κουζίνα

κόκκινο κρασί φυσικά! Τί άλλο! Ο καιρός κρύωσε λιγουλάκι (αν και όχι πολύ) και το χωριάτικο λουκάνικο αρχίζει να γίνεται ιδανικό μεζεδάκι! Παλιά Καβάλα... κάπου στα 1992, τέλη Νοεμβρίου! Ο καιρός μουντός, βροχερός και το κρύο τσουχτερό.

" Όλο γεύση και όλο νοστιμιά! Χρώματα κι αρώματα!!" διαφήμιζε την αχνιστή κοτόσουπά της στα  λατρεμένα της μικρά που χοροπηδούσαν γύρω από το τραπέζι φωνάζοντας ..." Ο Βίτα και η Μίνι κυνηγούν μια βιταμίνη!!!" Άντε, ελάτε... καθήστε... μια ζεστή κοτόσουπα γεμάτη χρωματιστές πινελιές είναι ό,τι καλύτερο για τα πρώτα κρύα του φθινοπώρου αλλά και για τα πρώτα κρυώματα και συνάχια...

Τί είπαμε;; Υβριδικά πιάτα;; Πιάτα που προέρχονται από δύο άλλα;; Εντάξει! Είναι κι αυτή μια ιδέα δημιουργική, όπου η φαντασία έχει και πάλι τον πρώτο ρόλο! Για να δούμε... τί μπορεί να φτιάξει ο νους του ανθρώπου προκειμένου να ανανεώσει τις γευστικές του εμπειρίες;;;Αυτή τη φορά, τα μπιφτέκια μπήκαν στον φούρνο αφού πρώτα "ντύθηκαν" σνίτσελ.

Καλή σας μέρα και καλό μήνα!!! Έφτασε και ο Οκτώβριος, οι πρώτες ψύχρες, εγώ άρχισα να ονειρεύομαι Χριστούγεννα  και Πρωτοχρονιά (!!). Και κάπου εκεί στα όνειρα τρύπωσε πριν μερικές μέρες ένα πιάτο που το λατρεύαμε οικογενειακώς όταν ήμουν μικρή και που έχω χρόνια να το απολαύσω! Κοτόπουλο Μιλανέζα!

Καλή σας μέρα!! Τετάρτη σήμερα και η εβδομάδα έφτασε κιόλας στη μέση της και βαδίζει τρέχοντας προς το τέλος! Καιρό τώρα ήθελα να φτιάξω ένα αμερικάνικο πιάτο, πολύ συνηθισμένο και γεμάτο θερμίδες αλλά και νοστιμιά! Ένα πιάτο με άπειρες παραλλαγές που όταν το άκουγαν κάποιοι ή κάποιες στο τριώροφο το πρώτο που σκέφτονταν ήταν το θερμιδικό του φορτίο. Οκ! Έχει θερμίδες και με το παραπάνω!!