Είχε μεσημεριάσει, ήμουν στο κέντρο της Αθήνας και έκανε μια απίστευτη νύστα που συνοδευόταν με στιγμές ηλιοφάνειας και κρύου όταν ξαφνικά βρέθηκα σε μια παραδεισένια όαση στον 7ο όροφο ενός κτιρίου.
Χαλαρή μουσική, όμορφος κόσμος και μια γνώριμη μεθυστική μυρωδιά! "Θέλω ένα καφέ τώρα!" φώναξα σιωπηρά μέσα μου και δεν ήταν πολύ δύσκολο να τον βρω.