Αγαπημένη μου μπλογκόσφαιρα,σου γράφω από το κρεββάτι του πόνου! θες η πόρτα του δωματίου που άφησα ανοιχτή χθες το βράδυ, θες το ασήκωτο μπανιερό του μπέμπη που μεταφέρω κάθε μέρα, θες το τρέξιμο στον καθαρό (λέμε τώρα) αλλά παγωμένο αέρα, εγώ μια φορά δεν μπορώ να κουνηθώ καθόλου! έχει πιαστεί ολόκληρη η αριστερή μεριά μου και οποιαδήποτε κίνηση χεριού, κορμού ή κεφαλιού με πεθαίνει!
