Πουλερικά

Έρχεται μια μέρα που συνειδητοποιείς ότι το καλοκαίρι είναι εδώ... κι εσύ είσαι ακόμα εκεί... στον χειμώνα άντε την άνοιξη ...από άποψη κιλών εννοώ! Γιατί πώς να το κάνουμε κάθε εποχή έχει τα καλά της αλλά το καλοκαίρι έχει κι ένα ακόμα! Τη θάλασσα ή την... πισίνα! Από μια άποψη... τί θάλασσα, τί πισίνα... το ίδιο είναι! Και τα δύο θέλουν... μαγιό!

Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα!! Επιτέλους!!! Μετά από 8 μέρες, που υπήρξαν δύσκολες μπορώ να σας πω και πάλι "καλημέρα"!! Τί ήταν κι αυτό!! Σάββατο, 31/1 ξεκίνησε ένα ευχάριστο τρίωρο σεμινάριο, το πρώτο μ' εμένα εισηγήτρια... κάτι που με έκανε να χαίρομαι ιδιαίτερα (παρά το άγχος).

" Όλο γεύση και όλο νοστιμιά! Χρώματα κι αρώματα!!" διαφήμιζε την αχνιστή κοτόσουπά της στα  λατρεμένα της μικρά που χοροπηδούσαν γύρω από το τραπέζι φωνάζοντας ..." Ο Βίτα και η Μίνι κυνηγούν μια βιταμίνη!!!" Άντε, ελάτε... καθήστε... μια ζεστή κοτόσουπα γεμάτη χρωματιστές πινελιές είναι ό,τι καλύτερο για τα πρώτα κρύα του φθινοπώρου αλλά και για τα πρώτα κρυώματα και συνάχια...

Καλή σας μέρα και καλό μήνα!!! Έφτασε και ο Οκτώβριος, οι πρώτες ψύχρες, εγώ άρχισα να ονειρεύομαι Χριστούγεννα  και Πρωτοχρονιά (!!). Και κάπου εκεί στα όνειρα τρύπωσε πριν μερικές μέρες ένα πιάτο που το λατρεύαμε οικογενειακώς όταν ήμουν μικρή και που έχω χρόνια να το απολαύσω! Κοτόπουλο Μιλανέζα!

Μια κουζίνα με ένα κάδρο "καλημέρα" και μια πετσέτα κεντημένη να κρέμεται πάνω από έναν καναπέ!  Ένας πάγκος τσιμεντένιος, στην μια άκρη μια γούρνα με μια απλή και ταπεινή βρύση στερεωμένη στον τοίχο, λίγο παραδίπλα το "φανάρι" γεμάτο με πιάτα κι αμέσως μετά μια "κουζίνα" με δύο εστίες γκαζιού.