Νηστίσιμα- lenten

Φίλοι μου, καλή Σαρακοστή, έστω και καθυστερημένα! Επιτέλους επέστρεψα! Ο λόγος της απουσίας μου ήταν τεχνικός μιας και ο δεκάχρονος (ναι, καλά διαβάσατε) λάπτοπ μου αποδήμησε εις τόπον χλοερόν...Δεν έχω παράπονο, με έβγαλε παραπάνω από ασπροπρόσωπη! Και σήμερα εγκαινιάζω τον αντικαταστάτη του!

Το καλό με την χορτοφαγία είναι η αέναη αναζήτηση νέων υλικών, νέων γεύσεων. Από τη μια πρέπει να προσέχει κανείς τη διατροφή του για να είναι ισορροπημένη, από την άλλη πρέπει να αναζητά νέα προϊόντα και να δημιουργεί πρωτότυπα πιάτα για να μην πλήττει γευστικά!

Πάει πολύς καιρός που ήθελα να δοκιμάσω αυτή την περιβόητη κινόα, μια υπερτροφή γεμάτη θρεπτικά συστατικά: υψηλή πρωτείνη, φυτικές ίνες, ωμέγα 3 λιπαρά, φώσφορο, μαγνήσιο, σίδηρο κ.α. Αυτό το ψευτοδημητριακό καλλιεργείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στην περιοχή των Άνδεων. Οι Ίνκας μάλιστα θεωρούσαν τον καρπό αυτό ιερό.

Τα μανιτάρια τα λατρεύω. Είναι από τις αγαπημένες μου τροφές και δεν λείπουν ποτέ από τη διατροφή μου. Μέχρι πριν λίγες μέρες δεν είχα φάει ποτέ μανιτάρια μαζεμένα από το δάσος! Μόνο καλλιεργημένα είχα δοκιμάσει. Δυο γλυκιές μου μαθήτριες, η Τζούλια και η Παναγιώτα, πήγαν στο δάσος του χωριού τους και με φίλεψαν μανιτάρια που μάζεψαν οι ίδιες.

Χειμώνας για τα καλά. Κρύο και πολύ βροχή!!!!!!! Οπότε αρκετές ώρες μέσα στο σπίτι....

Της Χαρούλας της αρέσει πολύ να ζυμώνει και να πλάθει κουλουράκια. Έτσι, ένα απόγευμα που ήταν αρκετά ζωηρούλα, για να την ηρεμήσω φτιάξαμε αυτά τα κουλουράκια, νηστίσιμα και χωρίς ζάχαρη, παίρνουν την γλύκα τους από το πετιμέζι. Μοσχοβολήστε τα σπίτια σας!!!!!!