Για τον καφέ

 Καθυστέρησα για άλλη μια φορά τις αναρτήσεις μου.Πρέπει να μπω σε κάποιο πρόγραμμα.Να βάζω χρονοδιαγράμματα, να φτιάχνω ωρολόγια προγράμματα, να γράφω κίτρινα χαρτάκια και να τα κολλάω παντού στο σπίτι, να θυμάμαι να κάνω το ένα, να μην καθυστερώ για το άλλο… κ.ο.κ. Όταν συμβεί αυτό θα σας ειδοποιήσω να μην έχετε άγχος κι εσείς.. Προς το παρόν ετοίμασα μπισκοτάκια γι

Tα ψωμάκια αυτά τα λέμε Lion House Rolls. Δεν τα ήξερα.Το μόνο που με τράβηξε σ αυτά ήταν η φωτογραφία τους και η συνταγή που είναι εύκολη.Η ζύμη τους είναι αφρός στην κυριολεξία. Και φουσκώνει απίστευτα γρήγορα και εύκολα. Φουσκώνει ακόμα και όταν έχετε την ζύμη στην άκρη – ξεσκέπαστη – και φτιάχνετε τα ρολλάκια. Είναι αμερικάνικα από ότι έψαξα κι έμαθα.

Δεν λένε πως είναι φορές που η ψυχή θέλει αλλά το σώμα δεν μπορεί, ή το σώμα θέλει αλλά η ψυχή δεν μπορεί ? Κάπως έτσι ήμουν αυτές τις μέρες.  Βάλτε και λίγη δόση βαρεμάρας και ότι άλλο θέλετε εσείς.Αυτές τι μέρες όλο ξεφύλλιζα διάφορες συνταγές αλλά τίποτα δεν έκανα.Μέχρι που με έπιασε χθες και έκανα τρία πράγματα μαζί. Γλυκά.

Τέλος Ιουλίου και το καλοκαίρι συνεχίζεται και η ζέστη επίσης.Τα πράγματα είναι λίγο χαλαρά όπως βλέπω και βλέπετε στα blogs. Ανοίγω το blog να βάλω ανάρτηση αλλά το μετανιώνω. Προτιμώ να κάνω βόλτες διαδικτυακά αλλά και κανονικές (όταν η ζέστη το επιτρέπει).Αυτή τη συνταγή για την τάρτα ροδάκινο την είχα κάνει αρκετές μέρες πριν.