Φθινοπώριασε και κλειστήκαμε μέσα για τα καλά και... λίγο απότομα θα έλεγα. Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ κρυώνω. Ακόμα και τις μποτούλες μου ξέθαψα από το πατάρι για να είμαι έτοιμη!Επιστροφή στα θρανία, λοιπόν, μετά από ένα μακρύ, ανατρεπτικό και επεισοδιακό καλοκαίρι. Κι όταν λέω θρανία δεν εννοώ μόνο τους μαθητές αλλά και τους εργαζόμενους και τους οικιακά μαγειρικά σκληρά "εργαζόμενους". Και επιστροφή σημαίνει αναβάθμιση, αναθεώρηση, συγκρότηση δυνάμεων, ανανέωση και... μια νέα παραλλαγή του πάλαι ποτέ κλασικού, κυριακάτικου, λεμονάτου κοτόπουλου.
