25η Μαρτίου

Μια ακόμα φορά ο Μάρτης τρέχει προς το τέλος του κάνοντάς μας διάφορα τερτίπια. Μια ήλιος, μια βροχή, μια κρύο, μια ζέστη. Μου φαίνεται ότι και ο καιρός ακολουθεί το πνεύμα της εποχής που είναι σε ...αναβρασμό κι εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε όλο αυτό και να ...αλλάζουμε ρούχα. Ντύνεσαι ελαφρά... κρυώνεις! Ντύνεσαι βαριά ...ζεσταίνεσαι! Δεν παίρνεις ομπρέλα...

Καλή σας μέρα! Αφήνοντας πίσω μας την εθνική και θρησκευτική μας γιορτή με την ηλιόλουστη μέρα εδώ στη Θεσσαλονίκη... υποδεχθήκαμε σήμερα μια μέρα μουντή, γεμάτη σύννεφα θαρρείς κι ο Μάρτης ξέχασε για μιαν ακόμα φορά την εποχή του! Βαριά σύννεφα, λίγο αλλά ψυχρό αεράκι. Τί κακό κι αυτό!!! Ξετρυπώνει ο ήλιος, αρχίζεις τις ανοιξιάτικες δουλειές σε κήπους και βεράντες και μετά...

Καλησπέρα σας! Για μια ακόμη φορά έρχεται η επέτειος της 25ης Μαρτίου. Μια επέτειος τόσο θρησκευτική όσο και εθνική, μια επέτειος ...αφορμή για σκέψη!! Για μια ακόμα φορά αναλογίζομαι πόσο διαφορετικές είναι οι εθνικές επέτειοι τα τελευταία, δύσκολα χρόνια... δεν ξέρω αν μπορούμε πια να νιώθουμε εθνικά υπερήφανοι ή καλύτερα αν πρέπει να ...προβληματιζόμαστε με το πριν και το τώρα!!

Οι συμπάθειες δεν κρύβονται... αντίθετα φαίνονται! Η δική μας "chef" Ιωάννα συμπαθεί πολύ τον γνωστό chef  Β.Δρίσκα και τις αλμυρές ή γλυκές λιχουδιές του. Βραδάκι της προηγούμενης Παρασκευής, η Ιωάννα και η γιαγιά στο καθιστικό να βλέπουν τις εκπομπές μαγειρικής τη μία μετά την άλλη, την ώρα που εγώ, στο γραφείο, σερφάριζα ...χαρούμενη που είναι ακόμα καλοκαίρι και έχω ελεύθερα τα απογεύματα.