Κυρίως πιάτο

Καλημέρα μπλογκογειτονιά!! Σήμερα θα σας παρουσιάσω ένα φαγάκι που έφτιαξα την προηγούμενη Κυριακή με χοιρινό. Καθώς περνάω μια φάση... έλλειψης ιδεών (που ξεκινά από τα κείμενα και επεκτείνεται μέχρι την κουζίνα μου...

Χειμώνιασε ...το καταλάβατε;;; Κρύο, μουντός καιρός, βροχή, αέρας... όλα αυτά με οδηγούν στον τραχανά! Τον τραχανά τον έχω πάντα συνυφασμένο με το χειμώνα (όχι ότι το καλοκαίρι δεν τρώγεται) αλλά εμένα μου αρέσει το χειμώνα. Πιάτο που σε γεμίζει ζέστη αλλά και ζεστασιά... σπιτίσια ζεστασιά... ειδικά αν είναι και χειροποίητος, είναι ένα καταπληκτικό δείπνο! 

Κυριακάτικο φαγητό, νόστιμο με ωραία αρώματα... παρόμοιο με την περίφημη παστιτσάδα αλλά και το πολύ γνωστό coq au vin, μόνον που εγώ το έκανα με κοτούλα μιας και κόκορα και ιδιαίτερα "αλανιάρη" δεν βρήκα! -:)) Κι επειδή το κοτοπουλάκι που είχα ήταν μια χαρά τρυφερό, δεν το έβαλα ...ούτε σε μαρινάδα... το μαγείρεψα κανονική.

Μικρά κεφτεδάκια ή μπιφτεκάκια ή όπως αλλιώς θέλουμε να τα πούμε... ανάλογα σε ποιόν θα τα σερβίρουμε και ποιόν θέλουμε να ευχαριστήσουμε. Νόστιμα, αφράτα αλλά και υγιεινά που δεν ζητούν πολύ ώρα για να καταφέρουν να στολίσουν το τραπέζι μας... της τελευταίας στιγμής θα έλεγα. Παρόλα αυτά, είναι γεμάτα πορτοκαλοκόκκινες γευστικές αλλά και αρωματικές εκπλήξεις.

Μακαρονάδα... ένα εκπληκτικό πιάτο όπως κι αν είναι... Προσωπικά, γνωρίζω καλά ότι μπορώ να ζήσω μέχρι και 2-3 εβδομάδες τρώγοντας ζυμαρικά!! Ναι, ναι, μην γελάτε... σε κάποιο ταξίδι μας στην Ιταλία έτρωγα 10 μέρες μεσημέρι και βράδυ ζυμαρικά. Τα ζυμαρικά με έχουν συντροφέψει σε όμορφες στιγμές με φίλους ή οικογένεια αλλά και άσχημες στιγμές...