Από μικρή θυμάμαι την μητέρα μου, γριούλα τώρα, να φτιάχνει πολύ συχνά χορτόπιτα. Στον κήπο της είχε τα πάντα. Καυκαλήθρες, μυρώνια, σπανάκια, λάπατα, παπαρούνες, σέσκλα, κρεμμυδάκια, μάραθο και όλα τα χρειαζούμενα. Η πίτα μοσχοβόλαγε μέχρι τη μεγάλη αυλή. Όταν εγκατασταθήκαμε λίγο αργότερα στην Πάτρα και ήθελε να φτιάξει την πίτα της, πήγαινε στη Λαϊκή αγορά του Σαββάτου και ψώνιζε τα χορταρικά της. Έτσι ποτέ δεν μας έλειψε η χορτόπιτα από τα χεράκια της. Εγώ θα σας γράψω την χορτόπιτα με σπανάκι, γιατί δεν αρέσει στα παιδιά μου με όλα χόρτα της γιαγιάς.
