Οι εποχές που ζούμε είναι δύσκολες...Η ανθρωπιά είναι είδος προς εξαφάνιση πια. Αποξένωση, αναλγησία, αδιαφορία...Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει κλειστεί στο καβούκι του και αδιαφορεί για τον συνάνθρωπο...Κι όμως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με όλη τη σημασία της λέξης, γεμάτοι γλυκύτητα, ζεστασιά και ευγένεια...Είμαι τυχερή που σας έχω στη ζωή μου, Αντώνη και Μαρία...Σας αφιερώνω αυτή την ανάρτηση και σας ευχαριστώ από καρδιάς για όλα!
