Καλή σας μέρα!!! Αν και Τετάρτη σήμερα και, σχετικά μακριά από το Σαββατοκύριακο, σας έχω ένα πιάτο ιδανικό για καλέσματα, ένα φαγητό που κέρδισε, επάξια νομίζω, τη θέση του στη λίστα με τα αγαπημένα μου.
Καλή σας μέρα! Σήμερα είναι η γιορτή του Αγίου Φανουρίου, του αγίου που έχει συνδεθεί με την ανεύρεση των χαμένων αντικειμένων.
Η γιαγιά μου, έκανε κάθε χρόνο Φανουρόπιτα και την πήγαινε την εκκλησία την παραμονή το βράδυ ή το πρωί της ίδιας μέρας για να διαβάσει την ευχή ο ιερέας και μετά την έφερνε στο σπίτι αφού μοίραζε κάποια κομμάτια.
Καλή σας μέρα! Πώς τα καταφέρνω έτσι συχνά πυκνά τον τελευταίο καιρό δεν μπορώ να καταλάβω!!! Πάντα κάτι μου ξεφεύγει, πάντα κάτι μένει σε κάποια γωνιά και το ανακαλύπτω όταν πια το έχω ξεχάσει. Αφήστε που πολλές φορές βάζω κάτι σε κάποιο μέρος για να είναι προστατευμένο από τις επελάσεις των μικρών πριγκιπισσών μας και μετά δεν θυμάμαι πού το έβαλα... -:))) Αυτό είναι πια κλασσικό φαινόμενο!
Κι ένα πιάτο μη νηστίσιμο και όχι απλά μη νηστίσιμο αλλά ό,τι καλύτερο για όσους δε νηστεύουν. Πλούσιο σε αρώματα, γεύσεις και ιδιαίτερα υλικά όπως ο καβουρμάς και η καπνιστή πάπρικα. Την τελική πινελιά δίνει το ούζο που με το γλυκάνισο που περιέχει δίνει μια μοναδική επίγευση σε όλα τα υπόλοιπα, μένει στο στόμα και κατακυριεύει τις αισθήσεις.
Υπέροχος ήλιος!!! 'Ανοιξα τα μάτια μου, ένας ολόλαμπρος ήλιος εισέβαλε στο δωμάτιο ξεπερνώντας τις κουρτίνες που τον εμπόδιζαν με τον πιο αυθάδικο και κυριαρχικό τρόπο. Γέμιζε κάθε σπιθαμή του δωματίου ενώ απ' έξω ο δυνατός αέρας λυσομανούσε γιατί δεν μπορούσε κι αυτός να μπει κι ας ήταν τόσο δυνατός! Σηκώθηκα και στάθηκα μπροστά στο παράθυρο...
Χοιρινό κότσι... ένα κρέας που δοκίμασα σαν foodblogger και που κατέληξα να το λατρεύω! Το καλύτερο "κλείσιμο" της Κρεατινής Εβδομάδας αλλά και ένα γιορτινό ή, απλά, κυριακάτικο πιάτο. Ένα πιάτο με ιδιαίτερη νοστιμιά, που αν και έχει μια σχετική διαδικασία μέχρι να μπει στο φούρνο και να ξαναβγεί απ' αυτόν φτάνοντας στο πιάτο μας αξίζει με Α κεφαλαίο!
Καλή σας μέρα! Ένα ριζότο κατακόκκινο, του πάθους με νοστιμιά απίστευτη! Ένα ριζότο που γαρνιρισμένο με τη ρόκα και τις μικρές, κομψές, μεθυσμένες γαριδούλες μετατρέπεται σε ένα πιάτο γκουρμέ, πλην όμως οικονομικό που δεν θα επιβαρύνει καθόλου τον ατομικό ή οικογενειακό προϋπολογισμό. Ένα ριζότο που έχει κι άλλο πλεονέκτημα... αυτό της εύκολης παρασκευής που δεν αποζητά πολύ από τον χρόνο μας.
Καλημέρα αγαπημένη μου μπλογκογειτονιά!!! Η γιορτινή περίοδος κοντεύει να τελειώσει... έρχονται τα Θεοφάνεια και του Αγ. Ιωάννου που είναι και το "κλείσιμο" των Χριστουγεννιάτικων γιορτών αλλά και διακοπών.
Καλή σας μέρα! Τρίτη σήμερα και μετά τα γενέθλια της Ιωάννας, επανήλθαμε στην κλασσική ροή των ημερών προς τα Χριστούγεννα. Εν τω μεταξύ όμως, έχουμε τη γιορτή της γιαγιάς και της Ιωάννας στις 22 του μηνός και μετά τη δική μου και της Βασιλικούλας την Πρωτοχρονιά και τέλος στις 7 Ιανουαρίου τη γιορτή του καλού μου, του παππού αλλά και της Ιωάννας... χαχαχαχα!!!