Ο τραχανάς είναι ένα από τα παραδοσιακά μας προϊόντα που μ' αρέσει πάρα μα πάρα πολύ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της μανούλας μου (γιατί εγώ ήμουν πολύ μικρή για να το θυμάμαι) όταν ήμουν μωρό προτιμούσα την τραχανόσουπα από τις βρεφικές κρέμες τις οποίες εις μάτην προσπαθούσε η μάνα μου να μου δώσει και τελικά κατέληγαν να τις τρώνε τα μεγαλύτερα αδέρφια μου.
Απορώ πως τόσο καιρό δεν είχα αναρτήσει ούτε μια συνταγή για μπιφτέκια αφού είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου φαγητά (ειδικά τα πικάντικα)! Σαν τα παιδάκια κι εγώ αν έπρεπε να διαλέξω μόνο δυο πράγματα για να τρέφομαι αυτά θα ήταν τα μακαρόνια και τα μπιφτέκια. Άσε που φτιάχνονται στο τσακ-μπαμ! Σε αντίθεση με τα άλλα παιδάκια όμως το δικό μου το ανάποδο άργησε να συνηθίσει στον κιμά.
Επιτέλους άνοιξε ο καιρός και άρχισε λιγάκι να θυμίζει Άνοιξη! μη σας πω ότι έχει αρχίσει ήδη να μας γνέφει το καλοκαιράκι! αν συνεχίσει έτσι το Πάσχα σίγουρα θα κάνουμε τις πρώτες μας τσαλαβούτες. Ο καιρός αυτός λοιπόν ενδείκνυται για βολτούλες και εδώ στη Θεσσαλλλονίκη βόλτα σημαίνει παραλία.
Είχα πολύ καιρό να φτιάξω μαρμελάδα και ήθελα να φτιάξω κάτι ιδιαίτερο, κάτι που να μην έχω ξαναδοκιμάσει. Όταν πρωτοάκουσα για μαρμελάδα ντομάτα μου ξένισε πάρα πολύ, όσο μου ξένισε και το γεγονός ότι η ντομάτα είναι φρούτο και όχι λαχανικό. Το αποτόλμησα λοιπόν και είδα τι έχανα τόσο καιρό που δεν την δοκίμαζα.
Για άλλη μια φορά θα ... πρωτοτυπήσω μέρα που είναι και θα σας πω κι εγώ ότι νηστεία δε σημαίνει απαραίτητα και έλλειψη νοστιμιάς και γεύσης. Την πρώτη φορά που η μαμά μου μου είπε ότι θα φτιάξει νηστίσιμο κέικ ξενέρωσα και η αντίδραση μου ήταν : "και τι μπούρδα θα είναι τώρα αυτή??" (έχω και τακτ τρομάρα μου)! το αποτέλεσμα όμως με εξέπληξε!
Κροκ Μάνταμ και Κροκ Μεσιέ ή αλλιώς κύριος και κυρία Τοστ άρτι αφιχθέντες από τα Παρίσια. Ακόμα μια γρήγορη και εύκολη συνταγή για να μην πάνε χαμένες οι φέτες για τοστ που ετοιμάζονται να λήξουν. Εγώ θα σας δείξω σήμερα τη θηλυκή της εκδοχή που δε διαφέρει σε τίποτα από τον μεσιέ παρά στην προσθήκη αβγού. Μια ωραία πρόταση για ένα διαφορετικό πρωινό ή δεκατιανό με άρωμα Γαλλίας.
Αγαπημένη μπλογκογειτονιά,πως τα πέρασες το weekend?? (είπαμε, στο χωριό μου την παίζουμε στα δάχτυλα την αγγλικήν!) εμείς είχαμε την χαρά και την τιμή να αλλάξουμε τις βέρες σε δυο πολύ καλούς μας φίλους που αρραβωνιάστηκαν το Σάββατο στη Λιβαδειά. Τα παιδιά παρεμπιπτόντως θα γίνουν και πνευματικοί γονείς του μπούλη μας. Συγχρόνως κάναμε και την παρθενική μας έξοδο χωρίς το καμάρι μας.
Καρδούλες εδώ, καρδούλες εκεί, καρδούλες παραπέρα! αν και δεν είναι καθόλου του γούστου και της ιδιοσυγκρασίας μου αποφάσισα να συμβαδίσω με το ρεύμα των ημερών και να αναρτήσω και εγώ τις δικές μου καρδούλες!
Τα πρώτα 3 κιλά έγιναν καπνός και το γιορτάσαμε με Πάστα Φλόρα ένα γλυκάκι που λόγω μαρμελάδας έχει πολύ λιγότερα λιπαρά σε σχέση με άλλα. Άραγε υπάρχει πιο μαμαδίστικο γλυκό από την Πάστα Φλόρα ? Υπάρχει κανείς που στο άκουσμά του να μη θυμάται τη μανούλα ή τη γιαγιά του?