Ήθελα νιόκι! Όχι οποιαδήποτε νιόκι αλλά νιόκι πατάτας... εκείνα τα μικρά, λαχταριστά νιόκι που όταν πρωτοπήγα στην Ιταλία τα πέρασα για φασόλια! Οποία αθωότης αλλά και ασχετοσύνη!!!! Εν μέρει λογικό, λόγω ηλικίας! Αλλά με το που το δάγκωσα ήταν κάτι διαφορετικό και σίγουρα όχι φασόλι και μάλιστα με λευκή σάλτσα! Γιατί... λευκή σάλτσα είχε το πιάτο που είχα παραγγείλει. Και τότε ρώτησα αφήνοντας κατά μέρος τη ντροπή μου! Μα να μην ξέρω τί ήταν αυτό που έτρωγα!!