Πάει καιρός όπου ήθελα να πάω να μαζέψω μανιτάρια πάνω στο βουνό και μια τύχαινε το ένα, μια τύχαινε το άλλο και ποτέ δεν τα είχα καταφέρει. Φανταστείτε την γκαντεμιά μου όπου μια φορά το είχα προγραμματίσει με τα όλα του, ξενοδοχείο, μεταφορά, παρέα και τελικά πήρε φωτιά το ξενοδοχείο και δεν κατάφερα να πάω ποτέ! Άμα σε θέλει η τύχη... είναι τυφλή! Στη δική μου την περίπτωση με απέτρεπε συνεχώς ώσπου... ήρθε η ώρα η σωστή.Ξέρετε, μανιτάρια δεν μπορείς να μαζέψεις όλες τις εποχές. Μόνο το Φθινόπωρο και την Άνοιξη. Κι έτσι όπως σκάει σιγά σιγά το κεφαλάκι τους από το χώμα είναι μια γλύκα.
